ADHD bij vrouwen en meisjes wordt nog steeds verkeerd begrepen door veel medische professionals, leraren, ouders en het grote publiek. Steeds meer vrouwen die als volwassene gediagnosticeerd zijn melden dat ze zelfs moeite hebben met familieleden die hun diagnose niet accepteren. De belangrijkste redenen hiervoor zijn dat de leeftijd waarop de symptomen bij meisjes beginnen veel later ligt en dat hun symptomen veel subtieler zijn. Dit in tegenstelling tot jongens, wiens symptomen zich al op kleuterleeftijd presenteren met storende en impulsieve symptomen.
Bovendien komt het onoplettende type ADHD vaker voor bij meisjes en vrouwen dan bij jongens en mannen, en worden de onoplettende ADHD-symptomen nog steeds grotendeels verkeerd begrepen door medici.
Hoewel meisjes in de klas misschien niet uitwendig impulsief of hyperactief lijken, hebben ze de neiging hun gedrag te internaliseren en kunnen hun gedachten hen enorm afleiden en innerlijk onrustig maken. Meisjes zijn beter in staat hun symptomen te maskeren dan jongens. Niet alleen omdat hun symptomen voor namelijk van binnen zijn, maar ook omdat meisjes meer aandacht hebben voor hoe ze zich moeten gedragen en zich vaak beter kunnen aanpassen aan het gedrag van hun leeftijdsgenoten.
Zo bereiken veel meisjes de volwassenheid zonder de reden van hun moeilijkheden te kennen, waarom zij meer problemen lijken te hebben dan hun leeftijdgenoten. Verkeerde diagnoses kwamen in het verleden vaak voor, wat een trauma aan hun leven toevoegde omdat de behandeling die ze werd aangeboden niet voor hen werkte.
Als gevolg daarvan gaan veel vrouwen zonder diagnose door het leven. Alleen degenen die uiteindelijk op de oorzaak van hun moeilijkheden stuitten, zijn als volwassenen gediagnosticeerd. Wij weten echter dat dit slechts het topje van de ijsberg is, dat nog veel meer vrouwen ongediagnosticeerd, onbehandeld en geïsoleerd blijven met verbroken of belaste relaties en al het leed dat daarmee gepaard gaat.
De rol van de vrouw in de samenleving is van dien aard dat vrouwen die niet lijken te kunnen doen wat van hen wordt verwacht, worden geïsoleerd als jonge moeders, als echtgenotes, als verzorgsters. De veranderingen van het oestrogeenniveau in de hersenen van een vrouw kunnen van grote invloed zijn op meisjes en vrouwen met ADHD tijdens de puberteit (ernstige premenstruele stemmingswisselingen, depressie en/of angsten). Dit zijn de perioden dat hun ADHD symptomen het ernstigst worden.
Na de diagnose zijn jonge vrouwen vaak energieker, herkennen ze hun sterke punten en maken ze daar gebruik van. Oudere vrouwen gaan vaker echter door een rouwproces over het feit dat ze niet veel eerder zijn gediagnosticeerd en over wat ze hadden kunnen bereiken als ze maar hadden geweten wat er mis met hen was.
Doneer via Paypal, creditcard of bankpas
over?
Als je het kunt betalen, doneer dan aan ADHD Europe – elke euro maakt een verschil!
Als u ervoor kiest om niet te doneren, overweeg dan om dat niet te doen
deel deze pagina of de blogposts op onze website met uw familie, vrienden, collega’s en
met uw volgers en help het bewustzijn te vergroten.
Uw donatie wordt zeer op prijs gesteld en zal worden gebruikt voor onze communicatieprogramma’s (ADHD Europe Broadcasting,
ADHD-advocaten, ADHD Women Project,
Bewustmakingsactiviteiten in Europa
evenementen en nog veel meer…
