Meisjes met ADHD hebben vaak het voornamelijk onoplettende type van deze aandoening, waardoor ze stil en dromerig kunnen overkomen, en soms onopgemerkt blijven. Zelfs ouders die ervaren zijn met ADHD bij hun zonen kunnen de subtiele symptomen missen die aangeven dat hun dochter waarschijnlijk ook ADHD heeft.
Omdat ADHD-symptomen bij meisjes niet zo vroeg opvallen als bij jongens, draagt dit bij aan de misverstanden en verkeerde diagnoses bij meisjes. Hierdoor wordt gedacht dat ADHD tegenwoordig ondergediagnosticeerd wordt bij meisjes en veel vaker voorkomt dan eerder werd gedacht. Er zijn echter enkele waarschuwingssignalen waar je op moet letten, die – als je er iets aan doet – het leven van meisjes in deze situatie gemakkelijker kunnen maken, maar eerst een woord van voorzichtigheid.
Als ADHD in de familie voorkomt, vooral als een mannelijk kind al gediagnosticeerd is, moeten ouders zich ervan bewust zijn dat het zich bij meisjes op een veel subtielere manier voordoet en pas later problemen begint te veroorzaken dan bij het mannelijke kind dat al gediagnosticeerd is. Laat je niet misleiden door te denken dat de effecten veel minder schadelijk zullen zijn voor meisjes als ze volwassen worden vanwege deze kenmerken. Onoplettende ADHD wordt verondersteld meer belemmerend te zijn, vooral als het niet gediagnosticeerd en onbehandeld blijft.
Indicatoren van AD(H)D bij meisjes:
- Dromerig en soms angstig gedrag
- Tekenen of krassen in de les
- Zijn moeilijk in staat hun volledige aandacht te richten op wat er wordt gezegd. Op school, thuis of bij vrienden
- Vaak een gebrek aan zelfvertrouwen of hebben een laag zelfbeeld
- Hebben de neiging perfectionistisch te zijn
- Kunnen daardoor veel meer tijd nodig hebben om hun huiswerk af te maken
- Kunnen overdreven emotioneel zijn en hebben de neiging tot driftbuien, vooral thuis
- Hebben de neiging humeurig en prikkelbaar te worden tijdens de tienerjaren
- Hebben moeite met relaties (vrienden, groepen, leraren, enz.)
Deze meisjes kunnen zeer ordelijk zijn in de manier waarop zij hun huiswerkopdrachten noteren en hun werk organiseren. Dit kan misleidend zijn voor ouders die de ongeorganiseerde schooltassen en dossiers van hun ADHD zonen hebben meegemaakt, die constant in de gaten moesten worden gehouden om er zeker van te zijn dat dingen niet kwijt raakten, enzovoort. Laat dit je niet voor de gek houden! Meisjes zijn over het algemeen veel beter in het opgeruimd en georganiseerd zijn in deze fase van hun leven, maar dit is geen bewijs dat ze geen ADHD hebben. De ADHD-symptomen bij meisjes zijn van een andere aard dan die van jongens, maar desalniettemin op de lange termijn even slopend.
Als meisjes naast ADHD ook een leerstoornis hebben, zoals dyslexie, dyspraxie of dyscalculie, zullen deze aandoeningen over het algemeen eerst worden geïdentificeerd en zullen passende aanpassingen worden gegeven. Sommige meisjes met onbehandelde ADHD lijden als adolescent ook aan angst en/of depressie, wat gemakkelijker op te sporen en te behandelen is. Echter, als de onderliggende ADHD niet wordt herkend en behandeld, is het onwaarschijnlijk dat de andere behandeling voor de samen bestaande aandoeningen de symptomen zal verlichten en blijft het meisje lijden onder de onbehandelde ADHD symptomen, die ernstiger worden met het begin van de puberteit.
Deze meisjes lopen een reëel gevaar de school voortijdig schoolverlater te worden, zelfs degenen die zeer intelligent en creatief zijn. Dit is de reden waarom we veel intelligente vrouwen op latere leeftijd weer zien studeren, wanneer zij hebben geleerd met stress om te gaan en de hormonale onevenwichtigheden van hun tienerjaren tot rust zijn gekomen.
Het is echter heel belangrijk om ADHD zo vroeg mogelijk te laten behandelen, zodat meisjes de aandoening begrijpen en levens- en beroepskeuzes kunnen maken die aansluiten bij hun talenten en aanleg. Meisjes die hyperactief en/of impulsief zijn, worden meestal vroeger gediagnosticeerd en behandeld omdat de symptomen van deze vorm van ADHD lijken op die van jongens – en dus eerder worden ontdekt.
Als een meisje met ADHD niet gediagnosticeerd of behandeld wordt als ze de adolescentie en jongvolwassenheid ingaat, zal ze bijna onvermijdelijk te maken krijgen met een reeks aanpassingsproblemen die kunnen leiden tot bijkomende stoornissen, zoals een eetstoornis (boulimia, anorexia), en/of fibromyalgie. Zij lopen ook het risico een chronisch laag gevoel van eigenwaarde te ontwikkelen, te weinig te presteren, tienerzwangerschappen te krijgen en tijdens hun schooljaren al vroeg te gaan roken. Op volwassen leeftijd lopen zij meer kans dan hun leeftijdgenoten op echtscheiding, financiële crises, eenouderschap met een kind met ADHD, het nooit afmaken van de universiteit, te weinig werk, drugs- en alcoholmisbruik, eetstoornissen en voortdurende stress doordat zij moeite hebben om te voldoen aan de eisen die de maatschappij aan hen stelt
Doneer via Paypal, creditcard of bankpas
over?
Als je het kunt betalen, doneer dan aan ADHD Europe – elke euro maakt een verschil!
Als u ervoor kiest om niet te doneren, overweeg dan om dat niet te doen
deel deze pagina of de blogposts op onze website met uw familie, vrienden, collega’s en
met uw volgers en help het bewustzijn te vergroten.
Uw donatie wordt zeer op prijs gesteld en zal worden gebruikt voor onze communicatieprogramma’s (ADHD Europe Broadcasting,
ADHD-advocaten, ADHD Women Project,
Bewustmakingsactiviteiten in Europa
evenementen en nog veel meer…
