AD(H)D-vrouwencafé Eemnes AD(H)D-vrouwencafé Eemnes Onderzoek vir AD(H)D in Vrowen In de praktijk zien we dat AD(H)D in vrouwen gepaard gaat met andere problemen dan in mannen, maar er is nog maar weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar gezondheid bij vrouwen met AD(H)D. Daarom werkt het Kenniscentrum ADHD samen met ADHD Europe aan een internationaal onderzoek naar de ervaringen- en gezondheid van vrouwen met AD(H)D. Ben jij vrouw en heb je…
Naast ADHD kunnen ook andere aandoeningen aanwezig zijn, vooral wanneer ADHD niet is gediagnosticeerd en behandeld tijdens de kindertijd. Dit is vooral het geval bij ongediagnosticeerde vrouwen en één van de redenen waarom zij vaak alleen worden behandeld voor de coëxistente aandoening (comorbiditeit). Hier zijn enkele aandoeningen die vrouwen vaak hebben naast hun ADHD: Angststoornissen, zoals sociale angststoornis of obsessieve- compulsieve stoornis (OCD) Emotionele ontregeling…
Omdat ADHD bij vrouwen nog steeds zeer onbegrepen is, lopen deze vrouwen het risico om verkeerd gediagnosticeerd te worden of behandeld te worden voor comorbiditeiten terwijl er geen rekening wordt gehouden met hun onderliggende ADHD symptomen. Dit is een trieste gang van zaken. Vooral het besef wat er anders had kunnen zijn wanneer ze gelijk een juiste diagnose hadden gehad is zwaar om mee om…
Vrouwen met ongediagnosticeerde ADHD hebben grotere comorbide risico’s en vaak ernstiger problemen dan mannen. Wanneer problemen op volwassen leeftijd aan de oppervlakte komen, worden deze vaak verkeerd gediagnosticeerd met depressie, eet- en/of angststoornissen en andere comorbiditeiten (Prof Sandra Kooij, UKAAN conferentie 2014). Vrouwen met ADHD hebben vaker onoplettende symptomen en een neiging om hun moeilijkheden te internaliseren. De hormonale veranderingen tijdens de puberteit en de menopauze…
Medicatie alleen is niet de beste manier om ADHD te behandelen. Er zijn veel onderzoeken naar gedaan en het is gebleken dat de beste resultaten worden bereikt wanneer medicatie gecombineerd wordt met Cognitieve Gedragstherapie (CGT) of een andere therapie die geschikt is voor individuele patiënten en met ADHD-coaching (www.chadd.org/coaching). Dit is vooral van belang wanneer de diagnose pas op volwassen leeftijd wordt gesteld, omdat zij…
Waar kan ik ondersteuning krijgen? De diagnose ADHD moet worden gesteld door een psychiater die gespecialiseerd is in ADHD bij vrouwen. Aanbevelingen van de plaatselijke ADHD-organisatie (link) of steungroep zouden de ideale manier zijn om deze informatie te krijgen. In het begin zal de patiënte een lichamelijk gezondheidsonderzoek moeten ondergaan om andere oorzaken van haar symptomen uit te sluiten. De eigenlijke diagnose ADHD omvat het invullen…
Vrouwen hebben meestal het onoplettende type ADHD, die veel subtieler is dan het hyperactieve type. Deze meisjes zijn meestal stil en dromerig met een neiging om te dromen in de klas, terwijl het lijkt alsof ze luisteren. Ondanks hun uitstelgedrag kunnen ze er meestal voor zorgen dat projecten op tijd afkomen door er op het laatste moment vele uren aan te besteden. Ze raken echter…
Meisjes met ADHD hebben vaak het voornamelijk onoplettende type van deze aandoening, waardoor ze stil en dromerig kunnen overkomen, en soms onopgemerkt blijven. Zelfs ouders die ervaren zijn met ADHD bij hun zonen kunnen de subtiele symptomen missen die aangeven dat hun dochter waarschijnlijk ook ADHD heeft. Omdat ADHD-symptomen bij meisjes niet zo vroeg opvallen als bij jongens, draagt dit bij aan de misverstanden en…
ADHD bij vrouwen en meisjes wordt nog steeds verkeerd begrepen door veel medische professionals, leraren, ouders en het grote publiek. Steeds meer vrouwen die als volwassene gediagnosticeerd zijn melden dat ze zelfs moeite hebben met familieleden die hun diagnose niet accepteren. De belangrijkste redenen hiervoor zijn dat de leeftijd waarop de symptomen bij meisjes beginnen veel later ligt en dat hun symptomen veel subtieler zijn.…
De verhouding in gestelde ADHD-diagnoses bij jongens en meisjes is 3:1, bij volwassenen 1:1. Een van de redenen hiervoor is dat de symptomen bij meisjes subtieler tot uiting komen, zich op latere leeftijd voordoen en aanvankelijk minder dramatisch zijn dan bij jongens. Daarbij zijn de beoordelingsschalen voor ADHD die nu nog door artsen worden gebruikt bij het stellen van een diagnose, oorspronkelijk voor jongens gemaakt.…
